In het pittoreske Westerbork heb je, heel schattig in het VVVkantoor,
het papierkinipkunstmuseum. Echt. Het is het laatste papierknipkunstmuseum van heel Nederland. Je loopt er letterlijk en figuurlijk zo voorbij. Zonde, wat is er veel moois te bewonderen.
En ik was er nog nooit geweest.
Nu wel.
En geloof me, er zijn echt hele mooie dingen te bewonderen. Papierknipkunstwerken, allemaal geknipt met een schaartje, waarvan ik denk: later, als ik groot ben, dan kan ik dat waarschijnlijk nog steeds niet maken...
Nella Koch: Zee
Ik vind de details die Charlotte Wijnmalen maakt zó verschrikkelijk mooi! Het lijkt wel alsof het silhouetten zijn die op de foto zijn gezet... Het buikje bij de lichamen, het knikje die een voet of een nek heeft, mooi!
Kijk nou, weer zulke mooie details! Lotte Gützlaf weet met kleine lijnen en details ook zulke mooie werken neer te zetten!
Vroeger, toen mijn broertje en ik een stuk schattiger waren dan dat we nu zijn, gingen we met enige regelmaat naar Kabouterland. Ik weet dat alles herfstkleuren had en dat er natuurlijk kabouters waren. En dat ik het geweldig vond.
J. M. Tak-de Kleyn maakte een werk over Kabouterland. Dat moet ik natuurlijk laten zien.
Het museum is van een lief formaat, en iedere wand is volop benut. Zelfs het schuine dak hangt vol met werken.
De meeste knipwerken zijn knipwerken aan één stuk. Hier en daar zijn echter ook andere knipwerken te zien, zoals de bloemen, knipper onbekend.
Cornelis Moojen maakte dit mooie sprookjesbos.
Ook erg leuk: aan het einde mag je plaats nemen aan tafel en zelf aan de slag! Je kan kiezen uit allerlei voorbeelden, of zelf wat tekenen wat je wilt gaan knippen. Ik koos voor een vlinder en ging ijverig aan de slag. Zelf werk ik met een mesje, met de schaar aan de slag was weer wat nieuws. Erg lastig en leuk om te doen! En kijk nou eens hoe mooi de vlinder is geworden ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten