Maandaginspiratie #25 - op avontuur in Parijs!

Op woensdagmorgen werden Roos en ik heel vroeg wakker. Onze voeten jeukten. We moesten op 'n mini-reis. En wel nu. Naar Parijs.

En zo pakten we een tas met wat schone kleren, een stift en karton en stonden we even later bij Eindhoven op een tankstation.

8 uur later en 4 liften verder en we waren zomaar op eens midden in Parijs. Wat een heerlijkheid! Wat een zon! Wat een leuk avontuur!
 
De hoofdreden om naar Parijs te gaan, was midden in de stad: Pinacotheque. Daar was tot en met 21 juni 2015 een tentoonstelling van Gustav Klimt, en tijdgenoten.

Gustav Klimt heeft onder andere hele mooie schilderijen met goudverf gemaakt. En muurschilderingen, zagen wij in Pinacotheque. Enkele muurschilderingen uit Vienna waren in het echt te bewonderen in Parijs. Zo mooi! Helaas waren ze erg streng in het beleid geen foto's maken. En helaas voor jullie is inmiddels de tentoonstelling voorbij :( (daarnaast zijn de foto's een slap aftreksel van het echte werk. Het goud is in het echt zo mooi! Op de foto zien zijn werken er veel matter uit dan in het echt).


Vooral de muurschilderingen maakten een grote indruk. Hoe hebben ze ooit dat zo goed uit een gebouw gekregen?
Sommige muurschilderingen zijn, zoals deze hieronder, ruimtelijk, vrij leeg en toch valt er van alles te zien. Ander werk is juist helemaal vol met tekeningen, details en verhaal. Ondanks dat het volle werk vol met verhaal zit en er zo veel te zien is, spreekt het werk hieronder mij meer aan. Meer rust ;) (zegt een drukke Lotte ;) )

Gustav Klimt, Beethoven Frieze: Floating Genii, Poetry

Het was genieten: het werk van Klimt en zijn tijdgenoten. Mocht je zelf ooit in de gelegenheid zijn om zijn werk in het echt te bewonderen: DOEN!

We hadden een mini vakantie, Roos en ik. 3 dagen in totaal. Waarvan 2 dagen reisdagen waren. Liften kost immers tijd ;) Na Pinacotheque was de ochtend net voorbij, en hadden we nog een hele dag voor ons in Parijs. Wat te doen, wat te doen?!

We kozen voor groen, slenteren door wat wijkjes, zoete muntthee bij de Moskee, picknicken bij de Sacé-Coeur en we sloten af met Franse theater. Op wel een hele bijzondere plek. Op onze aankomstdag zagen we al verschillende flyers voorbij komen van Oliver Twist. En zo waren wij donderdagochtend ons best aan 't doen de Franse website te snappen en 2 kaarten te reserveren. Die donderdagavond begonnen we, eenmaal aangekomen op het metrostation, aan een nieuw avontuur: het theater vinden. Op de website zag het er eenvoudig uit: metro uit, langs het kasteel en tadaa! Daar moest 't theater zijn. Eenmaal uit de metro was het kasteel nergens te zien. En ook geen bordjes voor het theater zelf.

Oeps.

Gelukkig spreekt Roos genoeg Frans om de weg te vragen. En zo bleef men maar zeggen dat we moesten wachten op de bus. Welke bus? Gewoon. DE BUS.

Oke.

Nu waren we niet helemaal op tijd de metro in gestapt. We hadden wat moeite deze in 1x te vinden. En zo stonden we iets voor half 9 te wachten op DE BUS. De voorstelling zou om half 9 beginnen. En de theaters die wij kennen, sluiten de deuren wanneer de voorstelling begonnen is.

Bijna om half 9 stopte er een bus voor ons (ons: Roos, ik, en nog een hele vracht mensen). We hoorden dat dit DE BUS was waar we in moesten. Braaf als we zijn, stonden we in de rij, klaar om een kaartje te kopen. Al was niet nodig. Even later zat DE BUS vol, en reden we weg. Nog wat verder weg van de stad dan we al waren. Het bos in. En nog ietsjes later stopte DE BUS. Voor een poort, dat er wat bouwvallig, maar wel sfeervol uit zag. De poort vertelde ons dat we goed zaten, hoera! We waren bij Le théâtre de l’Épée de Bois!

Iets over half 9 meldde we ons, net als de rest, bij de kaartjescontainer. Een aardige mevrouw die Engels sprak (hoera!) vroeg naar onze achternaam en ging op zoek tussen de aanmeldingen. En kon ons niet vinden. Ook niet nadat wij onze naam hadden opgeschreven (zo Frans zijn onze achternamen nou ook weer niet ;) ). Gelukkig kreeg Roos een goede ingeving: dit is toch voor Oliver Twist? Opluchting op het gezicht van de aardige mevrouw: Oliver Twist was wel op dit terrein maar niet hier. We moesten nog een stukje verder lopen.

Rennend vlogen we over het terrein (een geweldig leuk sfeervol terrein, zagen wij na afloop. Allemaal oude schuren die omgebouwd zijn tot theaters. Super leuk! Het heeft een beetje de sfeer als De Parade :) ). We denderde de schuur binnen en liepen bijna rustig naar de kaartjesmevrouwen. Onze kaartjes lagen er nog en natuurlijk konden we nog naar binnen. Alweer hoera!

Iets meer over half 9 slopen we de zaal binnen, ploften zachtjes op onze stoelen en lieten ons meenemen met wat zich op de theatervloer afspeelde. Heerlijke Franse bombarie, confetti en slingers, goede muzikanten, spelers, zangers en poppenspelers. Het decor wisselde zodra ze de 2 hoge driehoekige stijgers een slag draaiende. Met elke slag waren we weer ergens anders :)
Het verhaal waren we halverwege enigszins kwijt, maar dat mocht onze pret niet drukken. Het was een geweldig mooie afsluiting van ons cultureel uitje in Parijs :) Vrijdag konden we met een gerust hart weer terug naar Nederland :) (al dat deden we dat wel met wat tegenzin. Een hele dag in Parijs is te kort. Goed excuus om weer een keer terug te gaan :) ).

Moreel van het verhaal: mocht je ergens een geweldig leuke tentoonstelling vinden dat niet helemaal in de buurt is: waag een gokje en ga op avontuur! En als je dan toch onderweg bent, kijk dan rond wat voor leuke avonturen er nog meer zijn :) Ik ben benieuwd waar we een andere keer gaan uitkomen :)

zoete munt thee :)

jummie ontbijt!

geweldig concert onderweg naar de metro :)

picknick met uitzicht :)

picknick met uitzicht :)